the land of nascar and honkietonk

Jingle Bells, Jingle Bells, Jingle all the way 

                            

Kerstmis! Ja wadde Kerstmis betekent cadeaukes en veel eten, maar ook dat de helft van mijn jaar er zo goed als opzit. Manmanman wat gaat het toch snel…

Kerstmis in de USA is niet helemaal hetzelfde als in den Belgique. Op kerstavond wordt er niet zoveel gedaan eigenlijk, terwijl wij, in België, op kerstavond meestal een familie-etentje doen bij ons thuis, en ’s avonds de cadeautjes openen. Hier gebeurt dat allemaal op Kerstmis zelf. In de ochtend, hoor je de kinderen naar beneden spurten om hun cadeautjes zo snel mogelijk te openen. ’s Avonds was er dan een familie-diner. Het was niet echt dezelfde sfeer als in België en ik moet toch wel toegeven dat ik het toen even miste.  Helaas was het geen witte kerst, de sneeuw was een dag te laat… En der viel serieus wat sneeuw, dus maandag kon ik mij uitleven op den oprit. En dan was het winter break…

Happy Twenty-Eleven

Nieuwjaar! Zonder fuif, zonder alcohol,… Maar ik heb mij toch geamuseerd. We waren met wat mensen samen gekomen en hadden Nieuwjaar op zen Amerikaans gevierd: met gezelschapsspellekes en cider, dan om 12 uur the Ball drop op Times Square in New York gezien op TV en om half 2 als 1 van de laatste naar huis gegaan. Het was dus eens iets anders dan feesten tot een stuk in de nacht/ochtend.

Harlem Globetrotters and Hartford Whalers

Het laatste weekend van winterbreak had mijn gastvader het geweldige idee om zaterdag naar een Hockey game en zondag naar de Harlem Globetrotters te gaan zien. Echt een zeer goed idee als je het mij vraagt.

Zaterdag was het dus de ice hockey game. We waren naar Hartford gegaan om the Hartford Whalers aan het werk te zien. Dit is echter een Minor League team, maar het was toch de moeite waard.  Ice hockey staat bekend als één van de agressiefste teamsporten, maar dat brengt een geweldig spektakel met zich mee. Ongeveer een 10 keer vlogen beide teams elkaar bijna om de nek, maar er was altijd een referee die er tussenkwam, dus er vond geen echt gevecht plaats, wat normaal een doodgewone zaak is in Ice Hockey. Het was dus zeker de moeite waard om eens te gaan kijken.

Zondag zijn we dan naar de wereldberoemde Harlem Globetrotters gaan kijken. Ook dit had weer een hoge spektakelwaarde. The Globetrotters speelden tegen een ander team, the Generals genaamd, maar het was meer een show dan een echte basketbalgame. The Globetrotters haalden al hun beste tricks naar boven. Het was op zijn Amerikaans, luid, veel showbizz-waarde, en soms iet wat overdreven, maar het was zeker de moeite waard.

De volgende dag was het dan weer back to school, na slechts 1 week vakantie. Ik was dus zeer blij dat ik tijdens mijn middelbaar een dikke 2 weken kreeg.

Night @ the Museum

Het volgende op de agenda was de AFS mid-orientation, die plaatsvond in een kindermuseum in Bristol, een 45 min rijden van waar ik verblijf. Ik ging in het begin echter een beetje met tegenzin, omdat ik door mijn vrienden was uitgenodigd voor een weekendje skien in Killington, Vermont, en om daar naar de Dew Tour te gaan kijken. Dit is een ski-en snowboard competition van toch wel een hoog niveau. Maar het deed toch nog eens goed om de andere AFS’ers te zien en om wat ervaringen uit te wisselen. Het was ideaal om even een “break” te nemen van mijn gastfamilie, om daarna weer met volle moed terug te keren.

Vermont

Eigenlijk moest ik niet klagen, dat ik niet naar Vermont kon gaan, want nog geen 2 weken later, vertrok ik samen met de meeste van de AFS’ers naar Mount Snow in Vermont voor een tweedaagse gevuld met skien, sneeuwballengevecht en snowtubing. Het was echt geweldig om nog eens op de latten te staan, wat natuurlijk enkele goeie valpartijen met zich meebracht. Gelukkig geraakte iedereen zonder brokken beneden na hun laatste afdaling. Helaas viel het weer een beetje tegen, want rond een uur of 2, begon een harde sneeuwstorm, waardoor het niet meer zo veilig was om af te dalen, en het bleef sneeuwen voor de rest van de namiddag, dus een korte pauze hielp helaas niet. Snowtubing was ook een zeer leuke ervaring, en was ideaal om de zondag voormiddag mee te vullen.

Black & Yellow

Als je denkt aan Amerikaanse muziek dan denk je hoogst waarschijnlijk aan de vele bekende pop-artiesten, country-music en HIPHOP. Er was een concert van Wiz Khalifa, “that dude from the Black & Yellow song” zoals ik hem een paar weken voor het concert noemde, in Springfield, Massachussets. En dat is niet de Springfield van de Simpsons, want dat is in Illinois.

Na een uur wachten in de rij, buiten in de vrieskou, waren we binnen. Ik was blij dat ik mijne jas meehad zalle. Want der liepen vele meiskes rond met een kort kleedje, die schonekes vanachter mochten gaan aanschuiven met hunne derrière half onder hun kleedje uitstekend. Jaja die Amerikanen zijn soms toch een beetje op hunne kop gevallen zalle. Dan uiteindelijk binnengeraakt, denkend dat Wiz ging beginnen een half uurke nadat iedereen binnenwas, vonden we ideale staanplaatsen en dan was het wachten geblazen. Een half uur ging voorbij, eerste pre-show kwam opt podium (een of andere rapper van Philadelphia), rapte derop los voor een 40-tal minuten, dit werd weer gevolgd door een pauze van een half uur/40 min, waarna nog een pre-show opkwam, dit keer ne rapper van Atlanta, diene ging der ook nog is oplos voor een 40-tal minuten, dit werd weer gevolgd door een pauze van weeral 40 minuten, en dan EINDELIJK kwam Wiz het podium op. Maar het was zeker het wachten waard. Hoewel ik niet zo’n fan ben van de hippiediehop cultuur, was ik toch aangenaam verrast en had ik toch een geweldige avond.

FOOOOOOOOREEEEEEE!!!!!!

De winter is bijna over, de sneeuw ligt er nog altijd, maar begint toch stilaan weg te smelten, en dit betekent dat de lente er aankomt. Met de lente komen dan ook de spring sports, met onder andere GOLF. 21^ste maart is de eerste training, en in de rest van de week zijn er 2 try-out rondjes, zullen we ne keer zien wat we nog waard zijn… Het ziet er zeker en vast zeer goed uit, met een zeer mooie baan in de buurt (http://www.hopmeadowcc.net/Club/Scripts/Home/home.asp) begeleiding van 2 PGA pro’s. kan niet missen, denk ik.

Zo dat was het weer een beetje. In de winter is er helaas niet zoveel te doen, maar in de lente komt daar zeker verandering in, met een trip naar New York met mijn “zusje” en een trip naar Washington D.C. met de AFS’ers. Genoeg dingen om naar uit te kijken dus! Ik hoop dat alles goed gaat in den Belgique en tot binnen 4,5 maand. Ik ga mij hier ondertussen nog goed amuseren. Bye!

Come Turkey Turkey...

Hi there,

Het is weer al eventjes geleden dus hier ben ik dan weer met een update voor mijn blog. 

Het gaat nog altijd uitstekend met mij, ik beleef hier echt de tijd van mijn leven, gewoon zalig. Het begint hier nu wel serieus af te koelen en de komende week zou er normaal goed wat sneeuw vallen. Dus een witte kerst zit er zeker in...

International weekend

In mijn school is er een AFS-club en omdat ik de enigste AFS’er in mijn school ben, is het dus een beetje logisch dat ik in deze club zit. De club wordt geleid door Mrs. AC en heeft enkele activiteiten op haar agenda staan. Één van die activiteiten is International Weekend. Tijdens dit weekend, nodigt mijn school alle AFS’ers uit New England uit om 4 dagen door te brengen in Granby, het dorp waar ik verblijf. Zo kreeg ik ook eens de kans om een ander gezin te leren kennen en om weer wat bij te praten met de andere AFS’ers. Donderdag 18 november verzamelde iedereen in de schoolbib voor een kleine babbel en om kennis te maken met de tijdelijke gastgezinnen. Ik zat bij de familie Burkhardt, waarvan de zoon, Ronny, een freshmen is bij op de school. Vrijdag was het dan de bedoeling dat iedereen naar de lessen ging van diegene waarbij ze verbleven. Dit was ook interessant voor mij, omdat ik op deze manier de kans kreeg om nieuwe mensen te ontmoeten.  Na de school moesten we allemaal een gerecht bereiden en meenemen voor het avondmaal.  Zaterdag was er een trip naar Hartford gepland om een Aziatische markt en West Farms Mall een bezoekje te brengen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de Aziatische markt niet echt woooow vond, het was eigenlijk een doodnormale supermarkt gevuld met allerlei dingen,  waarvan ik niets begreep van wat er op de etiketten stond geschreven. De Mall was dan weer een groot succes. ’s Avonds was er een klein feestje in het huis van Ronny, waar ik tijdelijk verbleef. De volgende ochtend was het dan alweer tijd om afscheid te nemen. Maar het was zeker en vast een plezant weekend.

Thanksgiving: FOOD FOOOOOOD FOOOOOOOOOOOD!

Het is niet moeilijk om te begrijpen dat Thanksgiving één van de favoriete feestdagen is voor de doorsnee Amerikaan. Ik ben persoonlijk ook een grote fan geworden. Voor diegenen die niet zo bekend zijn met het begrip Thanksgiving, even een korte uitleg. Thanksgiving is de Amerikaanse feestdag waarop je met familie en goede kennissen samenkomt en een uitgebreid middagmaal verorbert. Thanksgiving staat vooral bekend voor de gevulde kalkoen. Na het zien van de hoeveelheid voedsel, werd het heel duidelijk waarom sommige Amerikanen eerder een bol postuur hebben. Mijn interpretatie van Thanksgiving? Thanksgiving is gewoon eten totdat ge erbij neervalt en dan nog een beetje meer bijsteken, om daarna neer te ploffen in de dichtstbijzijnde zetel, de spanning op u broek weg te nemen door een knoopke open te zeten, onderuit zakken en in die houding blijven zitten voor de rest van de namiddag, terwijl ge naar american football kijkt op de tv. Een zeer geslaagde feestdag, als ge het mij vraagt. Omdat de familie van mijn gastouders redelijk verreweg woont, hebben wij Thanksgiving gevierd met een goede vriendin van het gezin, die enkele minuutjes van ons woont.

New York City baby!

Op 30 november ben ik op een schooltrip naar New York geweest, om enkele culturele gebouwen te bezoeken. Onze eerste stop was The Metropolitan Museum of simpelweg The Met. Dit is het grootste kunstmuseum in de USA, ik geloof dat het zelfs het 2^de grootste kunstmuseum in de wereld is, na het Louvre in Parijs. Omdat ik daar was met mijn klas, waarmee ik Frans volg, was het logisch dat we naar de Franse kunstenaars gingen kijken in het museum. We hadden echter niet zoveel tijd om er rond te lopen, wat wel jammer was, maar het zou toch onmogelijk zijn geweest om alles van het Franse gedeelte te zien, ookal hadden we een ganse dag. Na The Metropolitan gingen we ergens iets eten. Dit was echter niet zomaar een restaurantje of een Amerikaanse fastfoodketen. NEE NEE het was zowaar een BELGISCH RESTAURANT! Ik ging dus vol verwachting het restaurant binnen, zoekend naar de geur van friet stoofvlees en tomatensoep met ballekes. Maar nee hoor, het was een biologisch restaurant, met slaatjes en boterhammen. Gene typische Belgische boel dus… Vervolgens brachten we een bezoek aan het UN-gebouw. We kregen een rondleiding door 1 van de 3 hoofdgebouwen, waarin de grote vegaderzaal zich bevond, waarin alle landen van de UN zijn vertegenwoordigt. Het was zeer indrukwekkend om het eens in het echt te zien en het was zeker de moeite waard.

Holly ball

Op 11 december was er opnieuw een schooldance, Holly Ball genaamd. Het was een iets formelere fuif dan homecoming en deze keer had ik zelfs een date. Het was een zeer geslaagde avond, ook al viel de muziek tegen. Iets teveel Kesha, Lady Gaga, en dergelijke naar mijn goesting. Het was zeker geen Belgisch fuif. De deuren gingen open om 7 en het de lichten gingen terug aan om 10:30. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik mij goed geamuseerd heb. 

Zo dat was het dan weer voor deze keer. Ik wens diegenen die binnenkort met hun examens beginnen of al begonnen zijn heel veel succes. 

Tot de volgende keer,

groetjes,

Olivier

part two of can you speak in belgianees for me?

Hey,
hier ben ik dan met een update om toch een beetje te laten weten wa hier allemaal aan de hand is.

Het is en blijft hier dus nog altijd heeel goed! alleen de zomer is nu definitief gedaan en het hopen op heel veel sneeuw kan beginnen!
Eerst en vooral wil ik even melden dat ik praktisch nog niks ben aangekomen in deze 2 maanden dat ik hier ben!

School is cool
Geen afs zonder school natuurlijk! Maar het onderwijs stelt hier echt niet zoveel voor hoor! De leerkrachten zijn zeer flexibel in hun omgang met de puntjes (enkele voorbeelden: 1.ja mannen de test was niet zooo goed, dus telt er allemaal maar 5 punten bij en dat is u werkelijk punt, 2. geef uw 2 favoriete halloween kostuums en ge krijgt daar 2 punten voor, 3. oh de test is niet goed gemaakt, ge moocht allemaal de test opnieuw nemen als ge dat wilt en nu moocht ge uw nota's en het internet gebruiken). Ik zit in een Honors US History class en ik haal zelfs meer dan de meerderheid van de klas. en de leerkrachten zijn meer vrienden dan leerkrachten. Sommigen skypen met hun leerlingen etc. In 1 klas hebben we 1 hele les besteed om filmkes op youtube te bekijken over how to dougie. niet bepaald hetzelfde als in den belgique als ge het mij vraagt.

Tschoeke tschoeke toooee toooeeee!
Mij gastvader is zeer geinteresseerd in miniatuur treinen en werkt ook aan zijn eigen display (=treinlandschap) en hij heeft mij meegenomen naar een iets fanatiekere trein-kerel. Deze heeft zomaar heel zijne zolder volgestopt met treinen en treinsporen en treinlandschap, gewoon niet te geloven. Hij had zelfs 2 echte treinhoorns op zijn dak geinstalleerd, die naar mijn eigen ondervindingen ook nog eens werken. Ocharme de buurtjes! En dan had hij nog een verrassing voor ons; hij had namelijk een treinspoor aangelegd rond zijn tuin, inclusief een brug en nog van die fancy dingen. En hij is nog altijd aan het uitbreiden. Niet te geloven die Amerikanen!

Home Coming!
Eindelijk was het dan zover, mijn eerste high school dance. Ons moeder zou het toch schonekes gevonden hebben zalle :D! Ik ben naar daar gegaan met een groep vrienden, en vooraleer naar the dance te gaan, werden er natuurlijk fotos genomen. Het zag er goed uit, wegens het feit dat iedereen zich fatsoenlijk had aangekleed, en ik kan u vertellen dat voor sommige Amerikanen dat een hele opgave is. Teleurstellend was echter dat de fuif van 7 tot 10 pm duurde! Manmanman toch! en eens aangekomen op Home Coming kwam de muziek van Lady Gaga en dergelijken op mij af. FEEST! Maar ik heb mij toch maar goed geamuseerd en dat is wat telt. omdat Home Coming zo vroeg al gedaan was, gingen de meeste, waaronder ikzelf, nog even door naar iemand zijn thuis om nog wat na te praten.
Normaal zijn er na the dance, heel wat sportactiviteiten te doen, maar ik kon hieraan helaas niet deelnemen. Ik had een afs weekend opstaan voor dat weekend, met verplichte aanwezigheid! potverdikke e! Achja uiteindelijk was het toch plezant om de andere afs-studenten uit mijn regio te ontmoeten. En mijn eerste halloween pumpkin werd dan ook een feit tijdens dit weekend.

HALLOWEEN!
Het is nu eind oktober en de Halloween madness is nu dus echt op zijn hoogtepunt. Overal ziet ge verklede mensen, versierde tuinen,... De ene al wa minder extreem dan de andere, maar echt op zijn Amerikaans dus.

en dit zijn weer zowat van de hoogtepunten die ik hier genoten heb in de US and A!

Groeten,
Olivier 

First experiences in the USA

Hi there,

Hier is het dan eindelijk, mijn blog over wat ik hier allemaal uitspook in de US and A!
Om te beginnen even bevestigen: Amerika is geweldig!

De eerste dagen waren heel zenuwachtig en stressy. Die maandagochtend van 30 augustus is 1 die ik nooit meer ga vergeten. Daar stond ik dan, klaar om te vertrekken op avontuur. En na enig emotioneel afscheid was het dan zover. Toen kon het niet snel genoeg gaan... Er stonden nu alleen nog maar 14 vermoeiende vluchtuurtjes op het programma tussen mij en de USA.
We landden in New York rond 4 uur in de namiddag, de Big Apple die we de volgende dag zouden ontdekken. En jaaa NYC was geweldig. We deden de Staten Island boottocht, we bezochten Wall Street en Times Square. Een betere verjaardag kan iemand zich echt niet wensen. Maar er is nog zoooveel meer te zien, dat ik gewoon nog eens terug moet.
En toen...was het weer tijd voor de zenuwtjes om naar boven te komen, want iedereen werd naar zijn of haar gastgezin gestuurd. Omdat Connecticut niet zoo ver is van NYC, kreeg ik een bus toegewezen.
Na 3 uurtjes op de bus was het dan zover. Mijn familie bestaat uit 3 zussen (Melanie, Shannon en Jessie), papa Alan en mama Sandra. Ik kan jullie zeggen dat deze mensen geweldig zijn.
Ik was nog maar een dag bij mijn gastgezin en ze namen mij al mee naar een pretpark, Lake Compounce. Nu het plezante hier aan was dat alles gratis was, omdat het bedrijf waarvoor mijn pa werkt het gewoon even had afgehuurd. Daarenboven was het ook nog eens prachtig weer.
Volgende dag was het tijd om naar school te gaan. Het was wel even slikken toen ze mij duidelijk maakten dat ik om 6 uur moest opstaan. En jaa hoor school is zeer gelijkend op de films zalle. Met de verschillende sportkliekskes etc. En de meest vreemde vragen worden naar uw hoofd geslingerd, zoals Can you speak some belgianees for me? Dat was wel lachen zalle. Vervolgens heb ik ook kennis gemaakt met enkele typische Amerikaanse etenswaren zoals smores en een goeie vettige hamburger bij Five Guys. DELICIOUS! Dan ben ik ook nog naar een UCONN soccer game gaan kijken, want voetbal is best populair in deze streek. Ik ben ook al naar het concert van Owl City geweest die optraden op The Big E, wat eigenlijk 100 keer Helchteren-kermis is. Ze verkopen daar ook raar eten zoals gefrituurde Oreo's en cheeseburgers tussen een donut. Jaja die Amerikanen zijn ma speciallekes zalle. Deze maandag (20 september op de verjaardag van men zusje :D) ben ik op een schooltrip naar Boston geweest. Awesome gewoon!
Zo dat was het dan in grote lijnen tot nu toe.

de groete,
Olivier