the land of nascar and honkietonk

Jingle Bells, Jingle Bells, Jingle all the way 

                            

Kerstmis! Ja wadde Kerstmis betekent cadeaukes en veel eten, maar ook dat de helft van mijn jaar er zo goed als opzit. Manmanman wat gaat het toch snel…

Kerstmis in de USA is niet helemaal hetzelfde als in den Belgique. Op kerstavond wordt er niet zoveel gedaan eigenlijk, terwijl wij, in België, op kerstavond meestal een familie-etentje doen bij ons thuis, en ’s avonds de cadeautjes openen. Hier gebeurt dat allemaal op Kerstmis zelf. In de ochtend, hoor je de kinderen naar beneden spurten om hun cadeautjes zo snel mogelijk te openen. ’s Avonds was er dan een familie-diner. Het was niet echt dezelfde sfeer als in België en ik moet toch wel toegeven dat ik het toen even miste.  Helaas was het geen witte kerst, de sneeuw was een dag te laat… En der viel serieus wat sneeuw, dus maandag kon ik mij uitleven op den oprit. En dan was het winter break…

Happy Twenty-Eleven

Nieuwjaar! Zonder fuif, zonder alcohol,… Maar ik heb mij toch geamuseerd. We waren met wat mensen samen gekomen en hadden Nieuwjaar op zen Amerikaans gevierd: met gezelschapsspellekes en cider, dan om 12 uur the Ball drop op Times Square in New York gezien op TV en om half 2 als 1 van de laatste naar huis gegaan. Het was dus eens iets anders dan feesten tot een stuk in de nacht/ochtend.

Harlem Globetrotters and Hartford Whalers

Het laatste weekend van winterbreak had mijn gastvader het geweldige idee om zaterdag naar een Hockey game en zondag naar de Harlem Globetrotters te gaan zien. Echt een zeer goed idee als je het mij vraagt.

Zaterdag was het dus de ice hockey game. We waren naar Hartford gegaan om the Hartford Whalers aan het werk te zien. Dit is echter een Minor League team, maar het was toch de moeite waard.  Ice hockey staat bekend als één van de agressiefste teamsporten, maar dat brengt een geweldig spektakel met zich mee. Ongeveer een 10 keer vlogen beide teams elkaar bijna om de nek, maar er was altijd een referee die er tussenkwam, dus er vond geen echt gevecht plaats, wat normaal een doodgewone zaak is in Ice Hockey. Het was dus zeker de moeite waard om eens te gaan kijken.

Zondag zijn we dan naar de wereldberoemde Harlem Globetrotters gaan kijken. Ook dit had weer een hoge spektakelwaarde. The Globetrotters speelden tegen een ander team, the Generals genaamd, maar het was meer een show dan een echte basketbalgame. The Globetrotters haalden al hun beste tricks naar boven. Het was op zijn Amerikaans, luid, veel showbizz-waarde, en soms iet wat overdreven, maar het was zeker de moeite waard.

De volgende dag was het dan weer back to school, na slechts 1 week vakantie. Ik was dus zeer blij dat ik tijdens mijn middelbaar een dikke 2 weken kreeg.

Night @ the Museum

Het volgende op de agenda was de AFS mid-orientation, die plaatsvond in een kindermuseum in Bristol, een 45 min rijden van waar ik verblijf. Ik ging in het begin echter een beetje met tegenzin, omdat ik door mijn vrienden was uitgenodigd voor een weekendje skien in Killington, Vermont, en om daar naar de Dew Tour te gaan kijken. Dit is een ski-en snowboard competition van toch wel een hoog niveau. Maar het deed toch nog eens goed om de andere AFS’ers te zien en om wat ervaringen uit te wisselen. Het was ideaal om even een “break” te nemen van mijn gastfamilie, om daarna weer met volle moed terug te keren.

Vermont

Eigenlijk moest ik niet klagen, dat ik niet naar Vermont kon gaan, want nog geen 2 weken later, vertrok ik samen met de meeste van de AFS’ers naar Mount Snow in Vermont voor een tweedaagse gevuld met skien, sneeuwballengevecht en snowtubing. Het was echt geweldig om nog eens op de latten te staan, wat natuurlijk enkele goeie valpartijen met zich meebracht. Gelukkig geraakte iedereen zonder brokken beneden na hun laatste afdaling. Helaas viel het weer een beetje tegen, want rond een uur of 2, begon een harde sneeuwstorm, waardoor het niet meer zo veilig was om af te dalen, en het bleef sneeuwen voor de rest van de namiddag, dus een korte pauze hielp helaas niet. Snowtubing was ook een zeer leuke ervaring, en was ideaal om de zondag voormiddag mee te vullen.

Black & Yellow

Als je denkt aan Amerikaanse muziek dan denk je hoogst waarschijnlijk aan de vele bekende pop-artiesten, country-music en HIPHOP. Er was een concert van Wiz Khalifa, “that dude from the Black & Yellow song” zoals ik hem een paar weken voor het concert noemde, in Springfield, Massachussets. En dat is niet de Springfield van de Simpsons, want dat is in Illinois.

Na een uur wachten in de rij, buiten in de vrieskou, waren we binnen. Ik was blij dat ik mijne jas meehad zalle. Want der liepen vele meiskes rond met een kort kleedje, die schonekes vanachter mochten gaan aanschuiven met hunne derrière half onder hun kleedje uitstekend. Jaja die Amerikanen zijn soms toch een beetje op hunne kop gevallen zalle. Dan uiteindelijk binnengeraakt, denkend dat Wiz ging beginnen een half uurke nadat iedereen binnenwas, vonden we ideale staanplaatsen en dan was het wachten geblazen. Een half uur ging voorbij, eerste pre-show kwam opt podium (een of andere rapper van Philadelphia), rapte derop los voor een 40-tal minuten, dit werd weer gevolgd door een pauze van een half uur/40 min, waarna nog een pre-show opkwam, dit keer ne rapper van Atlanta, diene ging der ook nog is oplos voor een 40-tal minuten, dit werd weer gevolgd door een pauze van weeral 40 minuten, en dan EINDELIJK kwam Wiz het podium op. Maar het was zeker het wachten waard. Hoewel ik niet zo’n fan ben van de hippiediehop cultuur, was ik toch aangenaam verrast en had ik toch een geweldige avond.

FOOOOOOOOREEEEEEE!!!!!!

De winter is bijna over, de sneeuw ligt er nog altijd, maar begint toch stilaan weg te smelten, en dit betekent dat de lente er aankomt. Met de lente komen dan ook de spring sports, met onder andere GOLF. 21^ste maart is de eerste training, en in de rest van de week zijn er 2 try-out rondjes, zullen we ne keer zien wat we nog waard zijn… Het ziet er zeker en vast zeer goed uit, met een zeer mooie baan in de buurt (http://www.hopmeadowcc.net/Club/Scripts/Home/home.asp) begeleiding van 2 PGA pro’s. kan niet missen, denk ik.

Zo dat was het weer een beetje. In de winter is er helaas niet zoveel te doen, maar in de lente komt daar zeker verandering in, met een trip naar New York met mijn “zusje” en een trip naar Washington D.C. met de AFS’ers. Genoeg dingen om naar uit te kijken dus! Ik hoop dat alles goed gaat in den Belgique en tot binnen 4,5 maand. Ik ga mij hier ondertussen nog goed amuseren. Bye!